Nowy film cenionego w świecie animacji Kirka DeMicco to srogie rozczarowanie na każdym polu. 4

Miss Kraken. Ruby Gillman to nowa propozycja od DreamWorks Animation, która szczerze powiedziawszy jest sporym regeresem względem poprzednich premier kinowych studia, którymi były Pan Wilk i spółka oraz Kot w butach: Ostatnie życzenie. Nowy film cenionego w świecie animacji Kirka DeMicco to srogie rozczarowanie na każdym polu.

Główną bohaterką animacji DreamWorks jest tytułowa Ruby Gillman, która żyje wśród ludzi w nadmorskiej mieścinie, ale wcale nie jest człowiekiem. Jest członkinią rodziny krakenów, którzy zdecydowali się opuścić ocean i żyć wśród ludzi. Oczywiście okres dojrzewania i nieco buntownicze nastawienie do rodziny sprawiają, że Ruby zaczyna poznawać swoje korzenie, co oczywiście rodzi sporo problemów w postaci odkrycia przez ludzi, że jest ona morskim stworem, na którego przez lata polowano.

Miss Kraken. Ruby Gillman to film charakteryzujący się absolutnym przeciętniactwem na każdym możliwym polu. To kolejna animowana produkcja traktująca o dorastaniu młodej osoby i wkraczaniu dorosłość - chęć decydowania o sobie, pierwsza miłość czy wreszcie niedopasowanie do otaczającego świata. Niestety w ostatnich latach powstało dużo więcej lepszych animacji, które również poruszały ten temat. Jako pierwszy przykład z brzegu można podać puszczany wciąż w polskich kinach film Spider-Man: Poprzez Multiwersum. Jeśli nie lubicie komiksowych ekranizacji to równie dobrze możecie sięgnąć po filmy Pixara takie, jak Naprzód czy To nie wypanda, które może też nie były niczym odkrywczym, ale zachwycały swoją wizualną stroną.

W przypadku Miss Kraken. Ruby Gillman nawet ten element jest dosyć przeciętny. Jasne - jak na animacje dla młodszych widzów przystało film od DreamWorks Animation prezentuje się kolorowo, jednak sam projekt postaci - szczególnie ludzkich - jest naprawdę zły. Animacja wypada nieco lepiej pod względem wygenerowania lokacji - nadmorskie miasteczko jest bardzo ładne i idealnie trafia w klimatach owej historii, ale to co powinno być clue już takie nie jest. Ludzie w wielu przypadkach wyglądają szkaradnie i można dojść do wniosku, że to jakiś spin-off Hotelu Transylwania o miasteczku z innymi ukrywającymi się potworami.

Filmowi nie pomaga też wszechobecna nuda. Film od pewnego momentu wlecze się jak końcówka keczupu po ściance butelki. Gagi są najczęściej niezbyt trafione, a same relacje pomiędzy bohaterami nie oferują nam absolutnie niczego więcej niż ponad to, co mieliśmy już okazję widzieć w dużo lepszych filmach animowanych. Ponadczasowy morał, ładny projekt nadmorskiego miasta oraz trzecioplanowa postać łowcy morskich potworów to jedyne punkty warte odnotowania. Jedna z mniej interesujących pozycji DreamWorks Animation ostatnich lat.