Jedyne co teraz czuję to złość na samą siebie – za wybór, jakiego dokonałam i za uparte trwanie przed ekranem, aż do zbawiennych napisów końcowych. przeczytaj recenzję

Lubię proste historyjki, jestem nawet w stanie przymknąć oko na przewidywalność, ale jeśli na dokładkę dostaję kompletnie nieatrakcyjną dla mnie perspektywę i motyw przewodni, który nie należy do moich ulubionych to trudno się dziwić, że musiałam walczyć z ogarniającą mnie sennością. przeczytaj recenzję

W „Ogarach miłości” zobaczyłam taki oto talent, który ma szansę kwitnąć także w innych gatunkach filmowych, nie tylko w mrocznych thrillerach. przeczytaj recenzję

Myślę, że wielbicieli horroru do seansu „Dead of Night” zachęci już samo nazwisko scenarzysty wszystkich trzech segmentów wchodzących w skład tej produkcji. A przynajmniej mam taką nadzieję, bo moim zdaniem obraz ten zasłużył sobie na uwagę tej grupy widzów. przeczytaj recenzję

Złotymi literami w historii filmowego horroru ten obraz na pewno się nie zapisze, ale jako taki dostarczyciel lekkiej rozrywki dla mniej wymagających widzów lubiących teen horrory moim zdaniem może się sprawdzić. przeczytaj recenzję

„Gra Geralda” Mike'a Flanagana to na ten moment najlepszy tegoroczny film, jaki obejrzałam. Przyćmiewający wszystkie produkcje tego reżysera, które dane mi było zobaczyć, nawet bardzo lubianego przeze mnie „Oculusa”. przeczytaj recenzję

Bardziej kojarzy się z thrillerami i nastrojówkami, a nie rąbankami. przeczytaj recenzję

Sceny mordów może i wielce pomysłowe nie są, ale nie ma to większego znaczenia w zderzeniu z realistyczną formą i oczywiście bezpośredniością twórców efektów specjalnych. przeczytaj recenzję

„Annabelle: Narodziny zła” została bowiem skrojona tak, aby sprostać oczekiwaniom szerokiej grupy odbiorców, nie zapominając przy tym o miłośnikach gatunku. przeczytaj recenzję

Mam nadzieję, że Michael O'Shea nie poprzestanie na tym jednym podejściu do kina grozy, że będzie się realizował właśnie w tego rodzaju opowieściach i że nie porzuci owej minimalistycznej w formie, acz maksymalistycznej w przekazie specyfiki, którą wraz ze swoją utalentowaną ekipą stworzył w „Przeobrażeniu”. przeczytaj recenzję