Filmy relacja mężczyzna-kobieta, film niezależny

Po zerwaniu z Elizabeth McGraw dziesięć lat temu, John Gray (Mickey Rourke) popadł w depresję i wiedzie życie włóczęgi, wędrując od hotelu do hotelu. W Nowym Jorku otrzymuje katalog aukcji odbywającej się w Paryżu, w której rozpoznaje obrazy należące do Elizabeth. Podczas tej sprzedaży poznał jej przyjaciółkę, Léę Calot (Angie Everhart). Ta wprowadzi go w niejednoznaczną i niebezpieczną grę uwodzenia ze współudziałem Claire (Agathe de La Fontaine), jej młodej asystentki.

Michel, zbuntowany młody mężczyzna uciekając skradzionym samochodem zabija policjanta. Zdaje sobie sprawę, że za kilka godzin będzie ścigany przez policję całego kraju. Przybywa więc do Paryża, by odebrać od dłużnika pieniądze, które pomogłyby mu w ucieczce za granicę. Do wyjazdu namawia także piękną Amerykankę, z którą łączy go niesprecyzowane uczucie. Sprawy zaczynają się komplikować, gdy okazuje się, że dłużnik zniknął. Michel pozbawiony możliwości ucieczki, czuje się coraz bardziej osaczony.

Prawdziwa historia kontrowersyjnej gwiazdy filmowej Frances Farmer.

Po kilku drobnych sprzeczkach, detektyw Frank Rossi łączy swoje siły z samotnym mścicielem Billym, przeciwko członkom mafijnej rodziny. Frank chce się zemścić na jednym z gangsterów za zabicie swojego partnera, a Billy odzyskać siostrę. Razem stanowią niepowstrzymany duet, który zrobi wszystko by osiągnąć swoje cele.

W Uzaku (ostatniej części tryptyku, na który składają się jeszcze Kasaba i Chmury w maju) miejscem spotkania bohaterów Ceylana jest Stambuł. Grana przez Emina Topraka postać młodego mężczyzny, który w poprzednich filmach marzył o ucieczce z prowincji, wreszcie decyduje się na porzucenie rodzinnego miasteczka. Zamierza znaleźć pracę na statku, wyruszyć w podróż, zacząć prawdziwe życie. Swoją przedłużającą się wizytą najpierw zaskakuje, a potem drażni wielkomiejskiego krewnego. Jest nim żyjący samotnie artysta (grany przez Muzaffera Özdemira), odcięty od azjatyckich korzeni. Jemu również przyjdzie rozliczyć się z własnym niespełnieniem. W Stambule pada śnieg. To rzadkie zjawisko. Stambulski śnieg jest gęsty i mokry, spada z nieba wielkimi płatkami na palmy i meczety. Bohater grany przez Topraka traci swój sen o mieście, traci złudzenia, nie udaje mu się bowiem niczego osiągnąć. Miasto go odrzuca. Jest zatopione w mglistej bieli niczym nieistniejąca nigdy Atlantyda. Jest też ruchliwe, wypełnione ludźmi, światłami, przedmiotami, które nie wiadomo do czego służą. Bohater nie znajduje w nim swojego miejsca, ani przestrzeni, która ułatwiłaby mu realizację marzeń. Ambiwalentna, milcząca relacja kuzynów uosabia istotę tureckości, melancholijne rozdarcie pomiędzy tradycją a współczesnością, nadzieją a rozpaczą. Film został poświęcony pamięci Emina Topraka, zmarłego śmiercią samobójczą w grudniu 2002 roku.

Po śmierci swojej dziewczyny, Jack postanawia zaopiekować się jej dzieckiem. Jednak jego praca jest zbyt pracochłonna by mógł poświęcać maleństwu dużo czasu. Postanawia zatrudnić opiekunkę...

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Rozwiedzione małżeństwo. Mężczyzna zabiera trójkę dzieci, stale mieszkających z matką w podróż luksusowym statkiem. W tym czasie matka ginie tragicznie w wypadku samochodowym. Zaczyna się walka między prawdziwym i przybranym ojcem o to, który przejmie opiekę nad dziećmi.

Alma Schindler jest córką znanego malarza, Emila Schindlera. Młodej Almy nie pociąga jednak malarstwo, a komponowanie i doskonalenie swojej sztuki pianistycznej. Dziewczyna coraz szybciej zyskuje uznanie jednej z bardziej utalentowanych pianistek. Dzięki licznym protekcjom udaje jej się spotkać z jednym z najbardziej cenionych wiedeńskich kompozytorów, Gustavem Mahlerem. Oboje zakochują się w sobie i podejmują decyzję o małżeństwie, mimo że kompozytor jest o dwadzieścia lat starszy od dziewczyny i jest Żydem.

Kiedy w 2004 roku umiera Inge, babcia Larsa Torviksa, ten zostaje spadkobiercą rodzinego gospodarstwa, w którym Inge przeżyła niemal całe swoje życie od 1920 roku. Fakt ten stawia go przed sporym dylematem, czy sprzedać posiadłość, czy pozostać przy rodzinnych włościach. W podjęciu odpowiedniej decyzji pomagają mu przywołane w pamięci opowieści Inge...