Filmy muzyka, taniec, nowy jork

Julia (Debra Messing) i Tom (Christian Borle) to zgrany zespół przy tworzeniu piosenek. Zaczynają właśnie pracę nad utworami muzycznymi do nowego musicalu o Marilyn Monroe. Kiedy broadwayowska producentka Eileen (Anjelica Huston) zgadza się finansować ich projekt, nadchodzi czas na casting. W końcowym etapie pozostają dwie kandydatki: Ivy Lynn (Megan Hilty) - zdeterminowana weteranka broadwayowskiej sceny, która swoim wyglądem przypomina ikonę kina, przez co wydaje się być faworytką do otrzymania roli; oraz Karen Cartwright (Katharine McPhee) - młoda dziewczyna z Iowy, która marzy o zostaniu aktorką na Broadwayu.

Pewnej nocy 1908 roku dwutysięczny tłum pasażerów brytyjskiego transatlantyku Virginian, płynącego z Europy do Ameryki, opuszczając salę balową usłyszał dochodzącą skądś cudowną melodię. Po chwili wszyscy oniemieli ze zdumienia: przy fortepianie zobaczyli ośmioletniego chłopca. Grał natchniony, a jego palce biegały po klawiaturze jak szalone. Ten chłopiec nie uczył się nigdy w żadnej szkole muzycznej, nie pobierał też lekcji prywatnych. Ba! Od urodzenia, które miało miejsce na pokładzie USS Virginian, ani razu nie zszedł na ląd. I tak już pozostało do końca jego życia .

Historia dwóch kubańskich braci – muzyków, którzy brawurowo podbili Amerykę, oparta na motywach wyróżnionej Nagrodą Pulitzera powieści Oscara Hijuelosa "The Mambo Kings Play Songs of Love".

Dwóch braci latynosów z nowojorskiej dzielnicy Harlem próbuje swoich sił w tańcu salsa.

Program to amerykańskie show telewizyjne składające się z kilku skeczy w wykonaniu stale współpracującej grupy komików, jednego gościa - znanej osoby ze świata showbiznesu oraz zaproszona grupa muzyczna.

Dla młodziutkiej Giselle, życie jawi się jak prawdziwa bajka, ma poślubić pięknego księcia i żyć długo i szczęśliwie u jego boku. Nie dane jej jednak zaznać tych przyjemności. Zła czarownica wygania ją bowiem z animowanej, baśniowej krainy Andalazji. Giselle trafia do pozbawionego magii i całkowicie realnego współczesnego Nowego Jorku. Tam, z pomocą przychodzi jej cyniczny i rzeczowy adwokat, który, zaskakując samego siebie odkrywa, że dał się oczarować tym niewinnym, szeroko otwartym, zachwycającym oczom.

Przed spotkaniem Johna, Elizabeth była mądrą, doświadczoną kobietą, w pełni kontrolującą swoje życie. John sprawił, że poznała swe prawdziwe oblicze. Zabrał ją w podróż do krainy erotycznej fantazji i... koszmarów. Wkrótce Elizabeth musi dokonać wybory między swoją namiętnością i pożądaniem a zachowaniem rozsądku i przede wszystkim - zdrowia psychicznego.

Podczas spaceru po parku z M.J. niedaleko nich spada mały meteoryt na którym znajduje się symbiot. Peter zabiera go do laboratorium doktora Connorsa, lecz ten ucieka przyczepiając się mu do buta. Łączy on się ze strojem i zmienia jego kolor na czarny, daje mu dodatkowe moce, kostium jest wtedy o wiele wytrzymalszy i ma zdolność samo regeneracji. Lecz ta fuzja nie wpływa tylko na wygląd, symbiot opanowuje Petera także od zewnątrz, wyzwala w nim negatywne emocje, pobudza chęć zemsty na Sandmanie, o ile w poprzednich częściach człowiek-pająk się tylko bronił, nie próbował zabijać swoich wrogów to teraz staje się bezwzględny, także w życiu służbowym. W redakcji zostaje zatrudniony Eddie Brock, który rywalizuje z nim o posadę fotografa, tylko że on przedstawia go w niekorzystnym świetle. Peter udowadnia że zdjęcia rywala są preparowane, przez co Eddie traci prace.

Głównym bohaterem „Przedstawienia” jest angielski gangster Chas Davlin (rewelacyjny James Fox), który zajmuje się ściąganiem długów. Kiedy przez „przypadek” zabija jednego z klientów swojego szefa, musi uciekać przed policją i własnym bossem. Miejsce schronienia znajduje w domu podupadłego gwiazdora rocka – Turnera (Mick Jagger), który żyje z dala od świata, wraz ze swoimi dwiema kochankami. Na początku Turner nie ma ochoty pomagać Chasowi, z czasem jednak między tą dwójką nawiąże się dziwna, perwersyjna relacja…

Złożona z kilku nowel historia rodziny z Nowego Jorku, której losy znaczone są licznymi tragediami. Punktem wyjścia tej opowieści jest pytanie co by było gdyby: gdyby rodzice nigdy się nie spotkali, gdyby nie doszło do wypadku, gdyby ktoś w porę zauważył pędzący autobus. Reżyser Dan Fogelman zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia i na to, że z kluczowymi decyzjami nie warto zwlekać, bo w końcu może być za późno.